Twee geloven op een bord?
Een onderwerp waar ik nog niet eerder bij had stilgestaan; de spanning die in een relatie kan ontstaan over het wel of niet eten van vlees. Inmiddels kan ik wel begrijpen dat dit een dealbreaker kan zijn. Mocht je hiermee te maken hebben, voel je welkom in mijn praktijk.
Nu ik sinds een aantal jaren vegetarisch ben geworden, in navolging van mijn dochter die de pionier was in ons gezin, verdiep ik me meer in wat ik eet en waarom ik dat doe. Ten tijde van de coronacrisis vond ik dat ik iets anders moest doen in mijn leven, om meer aan te sluiten bij mijn zorg om de aarde, het klimaat en de mensheid. Na onderzoek leek vegetarisch eten een (voor mij) relatief gemakkelijke manier om bij te dragen. Sindsdien heb ik dit doorgevoerd.
Met het verdiepen in het onderwerp las ik onlangs het boek Ooit aten we dieren van Roanne van Voorst. Waar ik zelf geen vlees meer eet omdat het zeer milieubelastend is, legt zij uit dat het helemaal niet zo natuurlijk is om dieren te eten dan wij in dit tijdperk denken. Een interessante kijk. En daarbij kwam ook een onderwerp naar voren waar ik nog niet eerder bij had stilgestaan; de spanning die in een relatie kan ontstaan over het eten van vlees tussen vegans en niet vegans. Vegans gaan nog een stap verder dan vegetariërs; zij eten ook geen zuivel en gebruiken geen dierlijke producten. Hier kan een mens prima van en mee leven, maar het zorgt wel voor een heel ander voedingspatroon dan dat van vlees en zuiveleters.
Zoals Roanne ons meeneemt in haar boek, begin ik te begrijpen dat wanneer je het eten van dieren ziet voor wat het werkelijk is; ‘we behandelen levende wezens op enorme schaal op een verschrikkelijke manier en maken ze vroegtijdig dood om ze op te eten’, het heel moeilijk kan zijn om met een partner te leven die niet-vegan is. Die daar dus aan bijdraagt, die je dieren ziet eten, die niet voelt dat dit heel wreed is. Er bestaan om die reden speciale dating apps voor veganisten en er zijn boeken geschreven over hoe je je relatie goed kunt houden wanneer je met dit verschil te dealen hebt. Waarbij het overkoepelende advies is; blijf elkaar respecteren.
In mijn praktijk heb ik nog geen stellen gezien die expliciet aangaven hiermee te worstelen. Inmiddels kan ik wel begrijpen dat dit een dealbreaker kan zijn. Mocht je hiermee te maken hebben, voel je welkom. Ondertussen onderzoek ik wat mijn volgende stap is richting een vegan voedingspatroon.
Psychologie in het theater
Soms komen er dingen op je pad waarvan je je afvraagt hoe het kan dat ze niet eerder op je pad kwamen. Zo was ik onlangs bij een theatervoorstelling van de makers van Psychologie in theater.
Soms komen er dingen op je pad waarvan je je afvraagt hoe het kan dat ze niet eerder op je pad kwamen. Of waarom je ze misschien niet hebt opgemerkt toen dat wel gebeurde. Zo was ik onlangs bij een theatervoorstelling van de makers van Psychologie in theater.
Via via kwam dit theatergezelschap op mijn pad en aangezien ze een voorstelling speelden op mijn verjaardag leek het me een goed idee om te gaan. Het blijkt om een particulier theatergezelschap te gaan dat begonnen is met een stuk over dementie. Hiermee wilden ze mensen zowel meenemen in de dynamiek van een leven met dementie als dat ze wilden informeren hoe je hiermee om kunt gaan.
Daarna hebben ze een stuk ontwikkeld over relaties. En daarvan verbaasde het mij als relatietherapeut dus dat ik hier nog niet van had gehoord. Het theatergezelschap blijkt te bestaan uit een gezin waarvan meerdere gezinsleden binnen de hulpverlening werken. Ze kennen de zorg, de dynamieken tussen mensen en de manieren waarop we daar als professionals invloed op proberen uit te oefenen.
In dit stuk over relaties volgen we in de eerste helft een stel, waarbij we al snel mee worden genomen in wat er wringt in deze relatie. Dit wordt op een luchtige en humoristische manier in beeld gebracht, wat bij het publiek hoorbaar herkenning oproept. De spanningen nemen toe en tegen de tijd dat de pauze aanbreekt, begrijpen we dat dit echtpaar serieuze relatieproblemen heeft.
Na de pauze worden we meegenomen in hoe relaties werken, welke kennis daar inmiddels over is. Over hoe patronen uit onze jeugd zich kunnen herhalen in onze relaties en wat we eraan kunnen doen om elkaar toch te kunnen blijven begrijpen en vinden. De concrete tips waarmee we naar huis gaan, voelen voor mij als relatietherapeut wat kort door de bocht.
Maar dit is dan ook geen therapie. Dit is voor alle mensen die interesse in het onderwerp hebben. Mensen, stellen, die zich wellicht hier voor het eerst verdiepen in waar ze mogelijk in hun relatie tegenaan lopen. In dat kader is het een zinvolle uitleg over hoe relaties werken, een uitnodiging om daar zelf en samen eens goed naar te kijken en een advies om in elkaar te blijven investeren. Wat een goed idee! Op naar de volgende voorstelling, over ouderschap. In het najaar laat ik jullie weten hoe die is. Of je kunt natuurlijk zelf gaan kijken:
‘Zelfs als de relatie veel pijn doet, kan die pijn vertrouwd voelen’; wat er nodig is om aan je relatie te gaan werken.
Onlangs liet EFT Nederland onderzoek doen naar drijfveren en twijfels van echtparen om in therapie te gaan. Er werd aan 10 stellen die hulp hadden gezocht gevraagd hoe ze daartoe waren gekomen en wat ze eerder had tegengehouden. De drempel bleek hoog om hulp te zoeken. Eerder bleek al uit onderzoek dat stellen te lang wachten met het starten van therapie en dat dit samen met onvoldoende motivatie de belangrijkste reden voor het niet lukken van relatietherapie is. Ditmaal viel het de onderzoeker op dat mensen ondanks dat ze leden onder hun relatie, nog niet de drempel bereikt hadden om hulp te zoeken. De situatie laten zoals die was leek veiliger te voelen dan te gaan voor verandering. De comfortzone van weten wat je hebt blijkt sterk te zijn. Verandering brengt spanning met zich mee, omdat we niet weten wat die verandering brengt. Dat kan een remmende werking hebben op het in beweging komen. Net als op andere gebieden in ons leven, kan ons dit in onze relatie in de weg zitten. We kiezen niet voor beweging, maar voor status quo. Pas als de pijn te groot wordt, durven we stappen te zetten (dan kunnen we bijna niet anders meer). In het geval van een relatie kan het dan echter te laat zijn. Om in beweging te komen, is het nodig om urgentie te voelen, echter helpt het ook wanneer je weet waar je naartoe beweegt. Het blijkt mensen vertrouwen te geven dat een methode als EFT houvast geeft en het helpt wanneer ze van andere stellen horen dat therapie hen geholpen heeft. EFT Nederland concludeert dat er een missie ligt voor ons als relatietherapeuten om EFT normaler te maken en te laten zien wat het oplevert. En daarbij is dus vooral van belang; kom op tijd, dan kan er veel (en kan het sneller!).
https://www.eft.nl/nieuws/drijfveren-om-hulp-te-zoeken-voor-je-relatie
Is liefde gezond?
In deze periode rondom Valentijnsdag is het tijd om de liefde eens onder de loep te nemen. Is de liefde goed voor ons?
We kunnen niet om Valentijnsdag heen in deze periode. Overal rode harten, knuffels en parfum. Tijd om de liefde eens onder de loep te nemen. Is de liefde nou goed voor ons, doet het ons goed? We weten inmiddels dat we als mens een basisbehoefte hebben om ons verbonden te voelen met belangrijke mensen om ons heen. Kinderen hebben hun ouders nodig om emotioneel op terug te kunnen vallen. Partners hebben elkaar nodig, om gesteund en getroost te worden. In emotioneel opzicht is het dus zeker goed voor een mens, om anderen om zich heen te hebben waarop teruggevallen kan worden. Maar is het ook lichamelijk gezond?
Uit onderzoek blijkt dat wanneer partners fysiek bij elkaar zijn, dit hun bloeddruk kan verlagen. De vertrouwdheid die binnen de relatie is ontstaan zou hierbij een rol spelen. Wanneer we dus weten en voelen dat degene waar we emotioneel op terug kunnen vallen dichtbij is, stelt dit ons gerust. Het geeft het lijf een gerust gevoel, en het verlaagt letterlijk de druk. Daarnaast blijken partners goed voor elkaar te zijn, omdat ze elkaar goed kennen. Hierdoor herkennen ze bij elkaar momenten waarop risico’s in de gezondheid zich voordoen. Ze houden elkaar scherp, steunen elkaar, wat de zelfzorg en de gezondheid ten goede komt. Dus ja, liefde helpt mensen om emotioneel en fysiek in balans te blijven.
Dat betekent dus ook dat het andersom net zo is; problemen in de liefde of liefdesverdriet belasten mensen. In emotioneel opzicht, maar ook in lichamelijke zin kan dit merkbaar zijn. Voor wie merkt dat liefde ingewikkeld is en meer belast dan steunt; zorg goed voor jezelf en ga ermee aan de slag!
Nu zijn we er klaar mee
Het einde lijkt in zicht. In positieve zin dan gelukkig. Het einde van de coronamaatregelen. En misschien wel van het coronatijdperk. Of toch niet?
De meeste Nederlanders bevinden zich momenteel ergens tussen hoop en vrees als het gaat om het opheffen van de coronamaatregelen. Wat een opluchting. Maar is het blijvend? Of is het een intermezzo tussen crises in? Maar behalve wat er in het hier en nu speelt is in sommige thuissituaties
vooral de impact van de afgelopen jaren voelbaar.
De Nederlandse Verenging voor Relatie- en Gezinstherapie schrijft dat binnen 10% van de relaties en gezinnen deze impact negatief is en relatieproblemen toegenomen zijn. Deze conclusie is gebaseerd op een onderzoek wat gedaan is door de NVRG en EFT (Emotionally Focused Therapy) Nederland in samenwerking met de Radboud Universiteit. De verwachting is zelfs dat dit percentage op de lange termijn nog toe zal nemen. Stress en spanning, het ontbreken van een steunsysteem en het binnen een relatie niet goed kunnen hanteren van deze stress zijn belangrijke factoren voor de relatieproblemen door de coronacrisis.
En misschien is dat eigenlijk nog niet eens het meest verbazingwekkend. Want de impact en heftigheid van de omstandigheden in de afgelopen jaren zijn door bijna iedereen in meer of mindere mate gevoeld. Het meest schrijnende is eigenlijk dat het bespreken van relatieproblemen of het hulp zoeken zo enorm achterblijft bij de conclusie dat deze problemen er zijn. Partners die niet op één lijn zitten in hulpbehoefte, gebrek aan financiële middelen, wachtlijsten of weinig vertrouwen in de hulpverlening spelen hierbij een rol.
Informatievoorziening over mogelijkheden tot hulp, het bespreekbaar maken en daarmee het wegnemen van aannames en vooroordelen ten opzichte van de hulpverlening spelen hierin een positieve belangrijke rol. Dus mocht je als gezinslid, als partner of als professional iets herkennen in deze schets lees dan zeker hier eens het hele artikel en de onderzoeksresultaten:
Impact coronacrisis op relaties en gezinnen onderzocht samen met NVRG en EFT
Wie weet komt het einde van het coronatijdperk dan straks echt in zicht.
Welke bril zet jij op in het nieuwe jaar?
Doe jij niet aan goede voornemens omdat het je toch niet lukt? Je zou het ook vanuit een ander perspectief kunnen bekijken!
Heb je goede feestdagen gehad? Misschien heb je zelfs wel kerstvakantie. Door wat rust en ontspanning kan je perspectief op de wereld er ineens heel anders uit gaan zien. Maar een vakantie is (gelukkig) niet de enige factor: je hebt er zelf ook een aardige hand in.
In één van haar boeken vertelt Esther Perel (relatietherapeut) dat het haar doel is om het verhaal dat mensen over zichzelf en elkaar vertellen te herzien. Dit verhaal is constant aanwezig en heeft grootse impact op hoe je je gedraagt. Het wordt de bekende selffulfilling prophecy. Je denkt zeker te weten dat je een klus niet kan klaren, waarschijnlijk begin je er al niet eens aan of gaat er inderdaad van alles mis.
Het goede nieuws: zoals alles in beweging is, kun je ook dit verhaal herschrijven.
Op verschillende gebieden in ons leven vertellen we onszelf een verhaal. Over wie we zijn, hoe we ons gedragen, wat we wel en niet goed kunnen. Wat gewenst en ongewenst is. Met die bril stap je een nieuwe week en straks het nieuwe jaar in, en dat heeft effect. Misschien heb je al bedacht dat je voornemens sowieso sneuvelen, of dat bepaalde dingen nu eenmaal zo werken. Of dat je partner eigenlijk maar storend aanwezig is. Die verhalen werken door in je gedrag, keuzes en acties.
Reflecteer vooraf al eens op je bril voor 2022. En kijk eens of je hem, waar nodig, aan kan passen. En dan vooral in positieve zin.
En hou daarbij eens in gedachten:
Je kunt altijd een kleine eerste stap zetten
Ook die kleine stap, ís een stap vooruit
Probeer het eens op een andere manier
Je kunt altijd opnieuw beginnen
Hoe belangrijk is het eigenlijk?
Je kunt meer dan je denkt
Kom in actie
Je bent vaak zelf je grootste beperkende factor om je perspectief, kansen en uitdagingen op de juiste waarde te schatten. Bij deze dus de uitdaging om je blik, voordat je aan het nieuwe jaar begint, op scherp te zetten. Het kan alle verschil maken.
Nieuwsgierig geworden naar Esther Perel? ‘Liefde in verhouding’ is één van haarmeest populaire boeken.
Heb een fantastisch 2022!
Samen en alleen
Relatieproblemen, bijna iedereen heeft er wel eens mee te maken. Zeker als omstandigheden veranderen kan er spanning ontstaan. Je bent niet de enige én er zijn heel veel manieren waarop je er mee aan de slag kan.
In perioden van grote verandering, spanning en ingrijpende gebeurtenissen kan je relatie onder druk komen te staan. Naast dat partners in een spanningsvolle periode wellicht wat minder geduld hebben met elkaar komen op deze momenten vaak ook onderliggende problemen aan de oppervlakte. Wanneer je meer in elkaars aanwezigheid verkeert en afleiding zoeken niet altijd mogelijk is kom je, als het ware, in een snelkookpan terecht. Grote beslissingen worden sneller genomen. Trouwen, verhuizen, samen kinderen krijgen. Maar dus ook uit elkaar gaan of scheiden.
In zwaar weer kan het onder de loep nemen van bestaande patronen en onderlinge communicatie een goede manier zijn om samen weer wat grip te krijgen op de relatie. Of op zijn minst kan het inzicht geven. Sta eerst voor jezelf en later samen eens stil bij hoe je reageert wanneer je iets dwarszit en wat het effect van dat gedrag is. Wanneer je dit met elkaar bespreekt hou er dan rekening mee dat je vanuit je eigen behoefte praat, val elkaar niet in de rede en accepteer dat de ander anders is.
Laat de wetenschap dat 70% van de Nederlanders wel eens relatieproblemen ervaart ook een steunende gedachte zijn. En een motivator om ermee aan de slag te gaan als die wens er is. Ja er zijn problemen en je bent niet de enige.
Ben jij echt in het leven van je kind?
Hoeveel moet je weten om optimaal betrokken te zijn bij je kind? Verbindend gezag geeft je als ouder richting in het ondersteunen en sturen van je kind.
Herken je dat; je kind heeft een eigen leven online, op Tiktok, Minecraft of al gamend met andere spellen. Alles online, veelal met anderen. Of je kind is buiten, uit je zicht, op straat of bij vrienden. Het is tegenwoordig best een klus als ouder om zicht te houden op wat je kind doet en met wie. En we vinden het ook niet meer vanzelfsprekend dat we dat allemaal moeten en mogen weten. Wanneer er geen zorgen zijn over je kind, leidt dat niet tot problemen. Maar als er wel zorgen ontstaan, moet je ineens terrein terugwinnen. En dat was niet nodig geweest. Sinds een aantal jaren is er in Nederland een methode ontwikkeld, Verbindend gezag, die ouders richting geeft in hoe hun kinderen zowel te ondersteunen als aan te sturen. De basis hiervan ligt bij het geweldloos verzet, wat ervan uitgaat dat je geen controle hebt over de ander, enkel over jezelf. Er is een zeer heldere methode ontwikkeld die je helpt weer invloed te hebben op je ontsporende kind. Maar ook wanneer het goed gaat, biedt deze benaderingswijze je als ouder veel; waakzame zorg. Een eerste principe hierin is dat je aanwezig bent in het leven van je kind. Dat klinkt zo vanzelfsprekend, maar dat kost wel tijd, moeite en energie. Dat betekent dat je zorgt dat je weet waar je kind is en met wie, zowel in het echte leven als online. Wanneer er geen zorgen zijn, kun je dit gewoon doen vanuit interesse. Je bent oplettend, op een fijne, open manier. Zorg dat je tijd besteed met je kind, verdiep je in het leven van je kind, doe dingen samen, heb interesse, vraag naar vrienden, kom naar de kamer van je kind. Dat geeft je een basis waarin jij vertrouwen kunt hebben in je kind en waarin je kind kan vertrouwen op jouw aanwezigheid. Mocht het dan toch gebeuren dat je je zorgen maakt, dat er dingen gebeuren die niet oké zijn, dan kun je gemakkelijk opschalen; je vergroot dan je aanwezigheid door niet meer vrijblijvend te informeren, maar gerichte vragen te stellen.
Gezin in de wachtkamer
Een ingrijpend boek over en van een gezin dat zich staande probeert te houden in moeilijke tijden. Wat mij betreft een betoog om oog te hebben voor het gezin als geheel.
‘En ineens blijk je met je gezin in de wachtkamer te zitten’, schrijft Saskia in haar boek ‘Gezin in de wachtkamer’. Ik hoorde van het boek van iemand die zich erin herkende en mocht het lenen. Indrukwekkend en helaas zeer herkenbaar. Herkenbaar op twee manieren; de wirwar aan hulpverlening waar je als gezin in kunt belanden zonder altijd het gevoel te hebben goed geholpen te worden en hoe je soms in je eentje je gezin draaiende moet zien te houden wanneer je partner onderuitgaat. Saskia beschrijft dit proces liefdevol, met humor en schuwt niet te schrijven over haar boosheid, verdriet en machteloosheid. Dat maakt dat haar verhaal aangrijpt. Wat mij als gezinstherapeut het meest raakt, is haar verzoek om het gezin te erkennen. Wanneer iemand bij de GGZ gezien wordt, in acute toestand of later voor onderzoek of behandeling, laten we dan erkennen dat niemand alleen is. Waarschijnlijk is het iemands partner, iemands kind en wellicht iemands vader of moeder. En dus staat niet alleen het leven van deze persoon op zijn kop, maar ook dat van zijn of haar naasten. Het zou al veel uitmaken wanneer daar standaard aandacht voor is, dat dat het uitgangspunt is. Dat ernaar gevraagd wordt en er zorg wordt aangeboden, voor de relatie, voor het gezin, voor de kinderen. Wanneer er in een gezin iets ingrijpends gebeurt, dan heeft dat effect op het gezin en dus op alle gezinsleden.
‘Al help ik er maar één iemand mee…. Als er maar één hulpverlener is die erover na gaat denken.’ Dat is de hoop van Saskia met het schrijven van het boek. Haar motivatie om zich bloot te geven, om haar verhaal te delen. Ik weet inmiddels dat ze er al iemand mee heeft geholpen. En ze heeft mij als hulpverlener ook bereikt. Ik gun haar dat haar boek wordt gelezen door hulpverleners in de volwassen GGZ, zodat eenieder het belang van het gezin erkent. En ik gun haar dat haar boek gelezen wordt door beleidsmakers, zodat die zich beseffen dat we mensen tekortdoen door hulp te organiseren binnen nauwe kaders waar enkel individuen in passen. We zijn als mens veel meer dan een individu, we zijn onderdeel van een systeem en kunnen daar niet los van gezien worden!
En ze leefden nog lang en gelukkig?
We trouwen om een relatie te bevestigen. Het moment waarop dat gebeurt lijkt wel te verschuiven.
Het is nog altijd het beeld waar kinderen mee opgroeien; de prins en de prinses vonden elkaar, ze kusten en… ze leefden nog lang en gelukkig. Daar hoort dan een prachtige bruiloft bij, met een witte jurk, een groot feest en een mooie taart.
Vandaag is het wereld huwelijksdag. Nu blijkt dit concept uit christelijk Amerikaanse hoek te komen, met het idee dat man en vrouw als fundament van het gezin de basiseenheid van de samenleving vormen. Binnen de Nederlandse samenleving wordt over het algemeen wat ruimer gedacht over vormen van relaties en ieders bijdrage aan de samenleving, in welke vorm dan ook. Maar goed, als we het idee van het huwelijk nemen, wat vinden we daar dan tegenwoordig van?
Kijkend naar de statistieken blijkt ‘lang’ vandaag de dag minder lang te zijn dan voorheen. Wanneer je de leeftijd van 55 hebt bereikt, is de kans groter dat je alleen komt te staan vanwege een scheiding dan door het overlijden van je partner. Dat is wel eens anders geweest…
Jonge stellen trouwen inmiddels veel minder vaak dan een jaar of veertig terug. Wanneer men dat doet, is dat vooral om de relatie te bevestigen. Blijkbaar hebben we nog wel steeds de behoefte om duidelijk te maken dat we bij elkaar horen en zoeken we naar een manier om daar zekerheid over te krijgen. We hoeven echter niet meer te trouwen om samen te mogen wonen, om kinderen te mogen krijgen en om de zakelijke kant te regelen. Het huwelijk lijkt dan ook te verschuiven van de start van de relatie naar de bestendiging van een relatie. Meer stellen trouwen tegenwoordig wanneer het huis er is, de kinderen er zijn en de liefde voortduurt. Dan gaat het dus puur om het bevestigen van de relatie, van de liefde. Een mooi uitgangspunt!
De mantelzorg voorbij
Mantelzorgers zijn vaak flink belast. Laten we oog voor hen hebben.
Morgen is het de dag van de mantelzorg. De term mantelzorg is sinds 1995 in gebruik en staat voor de warme mantel die om de schouders van een zorgbehoevende geliefde wordt gelegd. Een mooi gebaar. Er zijn situaties waarin naasten dit heel bewust en weloverwogen doen. Dan gaat het inderdaad om het leggen van een mantel om de ander. In veel situaties echter, gaat het leven zijn gang en ontstaat er op een bepaald moment, soms sluipenderwijs, een zorgbehoevende en een zorgende naaste of naasten. Dan is er geen sprake van een bewuste keus op een bepaald moment, maar van een situatie waar je steeds verder in verzeild raakt. Als het je meezit als zorgende naaste, kun je dit combineren met de andere taken in je leven. Dan knelt het soms, maar ervaar je tegelijkertijd een grote mate van betekenisgeving vanuit het zorgen voor de ander. De momenten dat mantelzorg gaat knellen, is op het moment dat de situatie langzamerhand zo belastend is geworden dat het niet meer te combineren valt met de andere taken in het leven en de last groter wordt dan de kracht van de betekenisgeving. Echter gaat het vaak om een zeer belangrijke ander waar je voor zorgt, waar je grote verbinding mee ervaart en waarbij er wellicht sprake is van wederzijdse afhankelijkheid. Waar is dan het moment dat mantelzorg over moet gaan in professionele zorg? Wie gaat dat aangeven? Wie wil, wie durft, wie ziet het?
Wanneer mantelzorgers uit een belastende en tegelijkertijd betekenisvolle periode komen en hun leven weer op de rit krijgen, de rust wat weerkeert, de overbelasting verdwijnt, kunnen er allerlei gevoelens gaan spelen. Gevoelens van verdriet om wat gebeurd is, om het moeten loslaten. Gevoelens van schuld, over het in de steek laten van de ander. Gevoelens van boosheid, over waarom dit hen is overkomen en dat men zich wellicht in de steek gelaten heeft gevoeld.
Laten we dus oog hebben voor de mantelzorger, zowel tijdens als na het leggen van de warme mantel.
Laat bloemen relaties redden
Waarom wordt relatietherapie niet vergoed door de zorgverzekeraar? Waarom geldt hiervoor het hoge BTW tarief, terwijl we voor een bos bloemen een laag BTW tarief betalen?
Vorige week las ik in de krant dat de bloemenhandel protesteerde. Men gaf gratis snijbloemen weg in Den Haag, onder het motto ‘pluk me niet’. Dit vanwege de aankomende verhoging van het lage BTW tarief van 6 naar 9 procent. Iedereen mag natuurlijk opkomen voor zijn eigen zaak, ik was echter wel verbaasd toen ik dit las. Snijbloemen vallen onder het lage BTW tarief? Het lage BTW tarief is volgens de belastingdienst voor diensten en goederen die in de eerste levensbehoefte voorzien of die ervoor zorgen dat mensen zich ontwikkelen.
Precies om deze laatste reden is mijn frustratie groot bij het feit dat relatietherapie onder het hoge BTW tarief van 21 % valt. Onbegrijpelijk. In mijn ogen is het zowel een dienst die in een eerste levensbehoefte voorziet als een dienst die ervoor zorgt dat men zich gaat ontwikkelen. Waar individuele hulp inmiddels op alle vlakken is vrijgesteld van BTW, blijft men blijkbaar denken dat relatietherapie een luxeartikel is. De praktijk wijst anders uit en dat weten we allemaal; stellen gaan uit elkaar, gezinnen vallen uit elkaar, met vaak veel strijd als gevolg, waar beide partners ernstig onder lijden en de kinderen vaak nog meer. Met daarnaast veel financiële schade en hoge kosten voor gezinnen en voor de maatschappij. Ook wanneer mensen niet uit elkaar gaan, is de schade vaak groot. Relatieproblemen hebben grote invloed op het functioneren van mensen, dit ebt door in alle levensgebieden. Men presteert niet goed op het werk, heeft vaak hulp voor zichzelf nodig, de kinderen zitten niet lekker in hun vel. En dit willen we allemaal wel ondersteunen door gezinsleden individueel hulp te bieden, vrijgesteld van BTW. Maar blijkbaar vinden we het een luxe wanneer stellen samen komen voor hulp, om er samen uit te komen. Hoe frustrerend!
Vooralsnog dus maar het advies aan alle echtparen om elkaar vaak een boeket bloemen te geven. Bedenk er dan bij dat het geen luxeartikel is, omdat je het doet met het doel je relatie te redden en het je dus veel kosten op lange termijn zal besparen….
Hoe het leven je vormt
Mensen worden gevormd door hoe ze opgroeien, door eerdere ervaringen en door hun vroege hechting.
Met regelmaat blijkt dat mensen die langskomen voor gesprekken, of dat nu individueel is of samen met hun partner, eerder moeizame momenten in hun leven hebben gekend. En de mensen bij wie dit het meest het geval is, zijn vaak degene die een moeilijke start hebben gehad. Des te meer blijkt dat een veilige start, een stabiele, verbonden relatie met je ouders in je eerste jaren, een waardevol gegeven is. Wanneer je van jongs af aan hebt geleerd dat de wereld een veilige plek is, waarin je getroost kan worden, waarin je gevoelens worden gezien en waarin je wordt gerustgesteld, geeft dat je een zeer stevige basis in het leven. Je fundament is dan in orde. Latere ervaringen met tegenslag, teleurstelling en verlies zal je kunnen dragen, je hebt immers geleerd dat je hiervoor kunt terugvallen op belangrijke anderen om je heen.
Wanneer je echter al vroeg in je leven hebt geleerd dat de belangrijkste mensen in je leven niet goed zien wanneer jij verdriet hebt, wanneer achter je boosheid geen verdriet wordt gezien, wanneer je wordt genegeerd of afgekapt, leer je dat je niet kunt terugvallen op anderen. Dat je jezelf moet redden in het leven. Kinderen passen zich aan aan hun situatie en ontwikkelen strategieën om hiermee om te gaan. Je leert je eigen emoties niet voelen en kennen, de spanning die toch binnenin je oploopt, ga je op andere manieren kwijt zien te raken. Je wordt overmatig aanhankelijk aan de ander, of juist zeer zelfstandig en lost alles zelf op.
Het brengt mensen ver in het leven. Je past je optimaal aan aan de omstandigheden. Vaak komt er echter een dag dat die manier die je jezelf hebt aangeleerd, in de weg gaat zitten. Dat is het moment dat mensen hulp gaan zoeken. En gelukkig zijn mensen ook in hun volwassenheid flexibel en veerkrachtig. Je draagt mee wat je meedraagt en tegelijkertijd kun je keuzes maken in het leven. Zo’n keus kan zijn om te leren zien en erkennen wat je heeft gevormd in het leven en hoe jij daar zelf verder mee wilt gaan. Zodat het je ook daadwerkelijk verder brengt, in plaats van in de weg zit.
De liefde van je leven?
Een blog over hoe ingewikkeld het is om een relatie op lange termijn goed te houden en wat te doen om dat voor elkaar te krijgen.
Morgen is het valentijnsdag, de dag van de geliefden. Heb je ooit een valentijnskaart gekregen? Verrast door je geliefde of een onbekende aanbidder? Je kunt je vast nog het gevoel herinneren, de spanning, de vlinders in je buik. Toen je verliefd was en de wereld alleen maar om die ander leek te draaien. Verliefdheid is een sterke emotie en kan je soms helemaal overnemen. Veel relaties ontstaan vanuit deze verliefdheid, in elk geval in onze westerse samenleving. Verliefdheid is ook een dusdanig sterke emotie, die op lange termijn niet vol te houden is. Je zou tot niets anders komen in je leven.. De uitdaging die daarop dus logischerwijs volgt, is een relatie te vormen die op meer gebaseerd is dan op verliefdheid. Wanneer je samen kinderen krijgt, zeker als dat in een vroeg stadium van je relatie is, zorgt dit voor zoveel drukte dat je vaak wel even door kan en moet samen.
Verbaas je dan ook niet dat je tegen strubbelingen in je relatie aanloopt op het moment dat de kinderen iets ouder zijn. Ze gaan naar school, hebben niet meer voortdurend zorg nodig, blijken ook zonder jullie als ouders te kunnen. Dat is het moment waarop blijkt of je samen nog iets hebt. En vaak moet je dat gaan ontdekken en ontwikkelen. Dit samen doen kan je helpen je relatie goed door te zetten. Daarmee voorkom je dat een van jullie emotioneel losraakt van de relatie. Dit heeft namelijk vaak tot gevolg dat mensen uit elkaar gaan, iemand zijn eigen weg gaat, of er ruimte voor anderen is. De liefde van je leven is degene die je dichtbij haalt op het moment dat het moeilijk wordt. De durf die dat vraagt, is wat echte liefde is.